Geçenlerde paylaştığımız anne ve 8 bebeğini hatırlıyorsunuz değil mi? Hani şu güzel “ömürlük” yuvalara kavuşan 8 yavrumuz… (Haberin linki)
İşte şimdi sıra annelerine de huzur dolu bir yuva bulmakta…Hadi elbirliği ile bu annenin de artık başka sıkıntı yaşamamasına, tüm canlar gibi hakettiği o sıcak yuvayı bulmasına destek verelim…
Aşağıda anneyi ve yavruları kurtarmakta ilk adımı atan, yani olayın “ilk kahramanı” sevgili Canan’ın kaleminden çıkan yüreğinize dokunacak öyküsünü okuyabilirsiniz bu tatlı annenin…
Ve eğer ona evinizi açmak, ailenize katmak isterseniz de Facebook üstünden Pozitif İzler Akademisi’ne ya da cep telefonlarından Eskişehir’deki StarDogs Eğitimciler Akademisi eğitmenlerimiz sevgili Hande Yapıcı (0 536 450 65 92) ve Canan Soysal’a (0 535 680 97 75) ulaşabilirsiniz…
Harika bir iş çıkardı bu ikili, onlarla gurur duyduğumuzu buradan bir kez daha söylemek istiyoruz biz de…
Okuduktan sonra paylaşıp daha çok kişiye ulaşmamıza destek olursanız da çok seviniriz…Şimdiden teşekkürler… 😇🙏🏻
🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾🐾
BAL KIZ’ımın hikayesi…
Uzun yıllar çalıştığım fabrikada besledim oraya yolu düşen, bir lokmaya muhtaç kalmış Canları. Onlara bir nefes, bir ev, bir çatı olmaya çalıştım orada yıllarca. 1 yıldan fazla bir süre önce ise bu güzel Bal Kız’ın da yolu düştü fabrikaya. Günlerce, belki haftalarca lokma yemediği çok belli idi. Kaburga kemikleri net sayılabiliyordu. Üstelik ürkek ve korku dolu idi. Fakat çok da AÇTI !!! Çaresiz ve ürkerek yaklaştı fabrika bahçesinde insanlara. Neyse ki benimle karşılaşınca hissetti bana güvenebileceğini.. Bu güvenle de fabrikayı evi bildi, ayrılmadı oradan, karnı yarım yamalak doymuş olsa bile. Çünkü onlar için lokmadan önemli olan ‘bir yudum sevgiydi’. Bu yılın başında, uzun yıllar emek verdiğim fabrikadan ayrılma kararı aldım ve artık orada çalışmıyorum. Oradaki Can Dostlarımı önce Allah’a sonra arkadaşlarıma emanet ederek ayrıldım fabrikadan… Derken bir gün doğası gereği hamile kalmış Bal Kızım. Öğrendim ki, fabrikada onunla ve yavruları ile ilgilenebilecek birileri olmamış ve ortak bir karar alınarak barınak yetkilileri aranmış… Bal Kız feryat figan kaçmaya çalışsa da, en sonunda iğne ile uyutulup atılmış belediye arabasına ve doğruca barınağa… Neysi ki, fabrikadan bir arkadaşım bana o an haber uçurdu, ben de barınaktaki yetkililerden birisine ulaşarak Bal Kız’ı sahiplendiğimi, o akşam almaya geleceğimi, ona herhangi bir müdahalede bulunmamalarını rica ettim… Ondan sonra sevgili Hande de girdi bu hikayenin içine. Bal Kızıma, bu zorlu sürecinde destek olmayı kabul etti.. O gece Hande’ye geldi Bal Kız. Evin bahçesine indiğinde saklanacak delik aradı ilk önce.. Öyle bir travma ve korku yaşamış ki, gözümden gitmiyor bahçeye geldiği o halleri… Fakat o an itibari ile onun için herşey çok güzel olmaya başladı. Hande ona kalacağı kocaman bir taras hazırladı.. yumuşacık yorganlara yatırdı, pamuklara sardı onu… bütün sevgi ve şefkatini fazla fazla verdi güvenini kazanmak için ve Bal Kız’ın yüzü gülmeye başladı… 3 gün sonra da 8 tane nur topu getirdi dünyaya.. Ebeleri Hande oldu tabi ki.. :))) O günden bu güne de bakımları konusunda insan üstü emek harcadı sevgili Hande (hakkı ödenmez..). Bu süreçte Hande’ye maddi manevi tüm desteğimi seve seve yığdım. Zorlu 2 ayın sonunda emeklerimiz karşılık gördü ve 8 yavru da çok güzel ve ömürlük yuvalarına kavuştu. Bu arada Bal Kız’ın kısırlaştırma operasyonunu da yaptırdım özel klinikte (Sempati Kliniği, Eskişehir). Şimdi ise umudumuz, onu da ömürlük yuvasına kavuşturabilmek. Eğitimi ve yuvasına adapte olması konusunda seve seve tüm desteğimi devam ettirmeye hazırım.. Yeter ki onun da ömürlük güzel bir yuvası olsun… Bunca yaşadıkları sonunda, bunu fazlasıyla hak ediyor BAL KIZIM…
Canan SOYSAL
